De wereld van Limit Hold’em Poker

* Copy of my monthly blog on http://www.pokerstarsblog.nl/ which is written in Dutch.

Ik schrijf mijn blogs altijd in het Engels. Zo’n 50% van de bezoekers van www.tzen1.com is Nederlands dus het is op zich best logisch om een Engelstalige blog te schrijven. Schrijven in het Nederlands is niet mijn sterkste punt, maar het is op zich ook wel een keertje fijn om in het Nederlands te schrijven. Hierbij dus mijn eerste Nederlandstalige blog en als er genoeg animo is dan zal dit waarschijnlijk een maandelijkse terugkerend item worden.

Wie mijn blog de laatste tijd gevolgd heeft zag vooral veel posts over fietsen. Momenteel is dat mijn grote passie en ik schrijf altijd over wat mij bezig houd, dat hoeft niet specifiek poker te zijn. In deze Nederlandstalige blogs wil ik het echter maar bij 1 ding houden en dat is poker, voorlopig zelfs iets specifieker namelijk Limit hold’em. Ik krijg namelijk nog steeds heel veel vragen over waarom ik bijna exclusief Limit speel en al kan ik de meeste van jullie vast niet overtuigen, ik ga het toch proberen. Ik wil een klein kijkje achter de schermen geven van hoe de Limit wereld in elkaar steekt, waarom ik Limit speel en hoe het mij vergaat op de tafels.

Ik begin maar even bij het begin, sterker nog ik ga terug naar 2005. In 2005 bezocht ik Las Vegas voor de tweede keer samen met mijn vader en mijn pokermaatje. Het eerste jaar wilde we vooral kennis maken met de stad, 6 dagen niet slapen en vooral veel casino’s bezoeken en zo nu en dan een gokje wagen op de blackjack tafels. Dit jaar echter gingen we iets langer en was het plan om wat minder rond te kijken en wat meer te doen. Ik had al aardig wat poker gespeeld in mijn leven, maar op dat moment had ik al jaren niet meer gespeeld. Van 1997 tot 2000 had ik vooral in homegames gespeeld en won toch wel iets vaker dan dat ik verloor. Het eerste jaar in Las Vegas had ik de pokertafels wel zien staan, maar durfde ik eigenlijk niet te gaan zitten tussen al die vreemde mensen. Dit jaar wilde ik echter mijn geluk wel beproeven op de pokertafels. Ik sliep dat jaar in Circus Circus (lekker goedkoop) en ook daar hadden ze een kleine pokerpit. Er waren uitsluitend oude kerels die aan het spelen waren, 50 plussers die lekker aan het kaarten waren met een peuk en een drankje. Er waren meestal 3/4 tafels open, 2/3 van die tafels waren 7 card stud poker en 1 tafel was hold’em, Limit welteverstaan!

Natuurlijk schoof ik aan bij de 7 card stud poker tafel, wie speelt er nu hold’em? Ik herinner mij nog een discussie aan tafel als de dag van gisteren. De hold’em tafel stond in de hoek met daarboven een TV waarop ze poker uitzonden. Ook op TV was het hold’em wat er gespeeld werd, No Limit zelfs! De oude bokken aan mijn tafel waren aan het klagen, hold’em vonden ze maar niks. Zo kreeg je maar 2 kaarten, hoefde je niet op te letten welke kaarten er al uit het spel waren zoals bij Stud en was het wat hun betreft vooral veel gokken en weinig berekenen, zeker bij No Limit. Echter ze waren wel van mening dat hold’em het nu eenmaal beter deed op TV, hold’em bracht meer actie en zo ook meer kijkers. Ze vonden het verschrikkelijk dat in de meeste andere casino’s tenminste de helft van de tafels tegenwoordig al hold’em waren, dit was vooral gekomen door de TV uitzendingen van de WPT en WSOP en bijna alle nieuwe mensen die gingen pokeren begonnen met het spelletje waar ze zelf naar keken, hold’em dus.

Na Vegas dat jaar begon de pokerboom zo’n beetje in Nederland. In elke kroeg werd er plots poker gespeeld en ook ik pakte het spelletje weer op. Ik was nooit vies van kaarten voor geld en aangezien ik een stuk meer ervaren was dan de meeste beginners ging het voor de wind. Toernooien waren meestal al No Limit maar bijna alle cashgames waren Limit. Mensen wilde het vooral voor de fun spelen en aangezien je niet al je geld in 1 keer kwijt wilde raken was het voor de meeste beginners gewoon leuker om Limit cashgames te spelen. In Holland Casino was het ook vooral Limit wat er gespeeld werd en toen in Holland Casino Zandvoort twee cashtafels geopend werden was er niet eens een keuze. In het begin waren de tafels alleen open op de maandag en was ik er iedere week te vinden, daarna volgde al snel de dinsdag en niet veel later kon ik elke dag richting het Casino.

In 2006 keerde ik weer terug naar Las Vegas en daar had een complete metamorfose plaatsgevonden. Poker werd opeens door iedereen gespeeld, 7 card stud tafels waren nauwelijks meer te vinden en je kon eigenlijk alleen maar hold’em spelen. No Limit werd inmiddels ook overal aangeboden maar zelf was ik Limit gewend dus schoof ik ook in Vegas aan op de Limit tafels. Ik bleef winnen en toen ik de overstap in 2006 maakte naar Online poker op PokerStars was de keuze voor mij dan ook vrij simpel, Limit hold’em. Ik speelde vanaf dat moment bijna uitsluitend online en specialiseerde mij in waar ik al goed in was. Never change a winning formula was mijn motto. Ik speelde wel eens wat toernooien en vond het prima om daar wat No Limit te spelen, maar ik verdiende prima geld in de Limit cashgames dus er was geen enkele reden om ook maar over een switch te denken.

De jaren die volgde waren allemaal zeer succesvol. In 2008 draaide ik voor het eerst serieus volume, in 2009 ging ik parttime werken en parttime pokeren en speelde ik nog steeds alleen maar Limit. In 2010 werd ik SuperNova Elite door ruim 1,5 miljoen Limit handen te spelen. No-Limit was verreweg de populairste variant, maar ik zag nog steeds geen enkele reden om van koers te wijzigen. In 2011 veranderde dat helaas. De resultaten waren in 2010 al een stuk minder, maar ik gaf vooral het belachelijke volume dat ik speelde de schuld. De resultaten aan het begin van 2011 waren weer prima maar toen kwam op 15 April Black Friday. Dit veranderde de hele poker economie en had ook een grote impact op de Limit tafels. De meeste slechtere spelers bestonden namelijk uit Amerikanen en die konden niet meer online pokeren.

Iedereen zijn winrate ging omlaag, maar dit was niet alleen het geval in Limit. Ook No Limit spelers ondervonden dat het lastiger was om winstgevend te pokeren maar lastig betekende niet onmogelijk. De tijd van 20/24 tafels spelen was voorbij, er was meer focus nodig om niet weggespeeld te worden maar dit maakte op zich het spelletje alleen maar uitdagender. Aanpassen aan zowel de omgeving als de spelers aan tafel is een van de belangrijkste poker skills. Als 20/24 tafels het meeste geld oplevert dan is het prima om zoveel tafels te spelen, als dat niet meer werkt is het tijd om je aan te passen en iets anders te gaan doen. Ik verruilde Full-Ring voor 6-max omdat daar meer liquiditeit (meer spelers/tafels) was en ook dat was weer aanpassen. Ik miste en mis nog steeds het grinden van vroeger, maar in je hoofd is vroeger altijd beter en dat is iets waar je niet teveel mee bezig moet zijn.

Zoals ik al zei werd mij vaak gevraagd waarom ik bijna alleen maar Limit speel en aangezien de resultaten ook wat minder werden ging ook ik twijfelen of dit nog wel de juiste koers was. Pot Limit Omaha was al behoorlijk in opkomst maar ik zie dat mezelf gewoon niet grinden, waarom weet ik eigenlijk nog steeds niet. Ik vind het leuk om Razz of Triple Draw te spelen maar om daar je brood mee te verdienen is best lastig, zoveel tafels zijn er doorgaans niet en daarmee is het best lastig volume te draaien iets wat wel noodzakelijk is voor iemand die z’n geld wilt verdienen met poker. Vorig jaar heb ik dan toch maar besloten om No Limit cashgames eens te proberen. In het begin was het aanpassen, aanpassen en nog eens aanpassen. Je pre-flop handselectie is veel tighter in No Limit, bijna tot het saaie aan toe voor iemand die gewend is redelijk loose te spelen (dat is ook wel anders geweest toen ik begon met poker). Ik callde vooral veels te licht af in het begin, denkende dat mijn tegenstanders toch niet elke keer de nuts zouden hebben. Ik had geen notes op spelers, de playerpool is ook nog eens veel groter zodat als ik notes maakte ik de spelers ook weer niet zo heel vaak tegen kwam. Toch best wel lastig dat No Limit. Langzaam aan werd ik wel beter maar beter spelen was in veel gevallen nog tighter spelen. ABC poker is goed genoeg om te winnen op de lagere stakes maar ABC poker is wel verdomde saai wat mij betreft. Stacksizes spelen eigenlijk geen rol in Limit (zelden zit iemand short), hier rekening mee houden was behoorlijk aanpassen maar op den duur ging ook dat wel beter maar werd het leuker? Nee!

Wat maakt Limit dan zo leuk? De actie wat mij betreft! Het spelletje is veel sneller omdat de beslissingen makkelijker zijn. Er zijn 3 keuzes (Bet,Call/Check,Fold) en je hoeft niet na te denken over betsizes (al zijn die vaak ook redelijk standaard voor No Limit grinders). Vooral dat lange nadenken wat de meeste spelers doen in No Limit irriteert mij mateloos. Misschien dat het mijn spel ook wel zal helpen als ik wat langer nadenk maar ook wanneer ik live een toernooi speel verbaas ik mij altijd over de tijd die de meeste spelers nemen voor de meest triviale beslissingen. Veel mensen klagen ook over het feit dat je zoveel suckouts krijgt in Limit. Als je ooit serieus Limit hebt gegrind ben je in ieder geval immuun voor bad beats, iets wat de meeste No Limit spelers zeker niet zijn. Als je snel tilt moet je zeker geen Limit spelen, maar op zich is het ook niet verkeerd om een tijdje Limit te spelen als je veel tilt, want je zult aardig wat zure rivers om je oren krijgen en dit maakt je hopelijk alleen maar minder tilt gevoelig. De swings zijn helaas in Limit wel wat groter dan in No Limit, iets wat veel mensen vaak niet verwachten maar dit komt juist door het feit dat je veel meer turns en rivers ziet en veel meer handen speelt dan in No Limit. Ook het meer handen spelen maakt Limit gewoon leuk, 50%+ handen openen op de button is vrij standaard en in de small blind kan daar nog wel een schepje bovenop.

Een groot verschil tussen Limit en No Limit is dat je je hand veel minder goed kan beschermen. Laten we een extreem voorbeeld nemen:

Poker Stars $3/$6 Limit Hold’em – 6 players – View hand 2147472
DeucesCracked Poker Videos Hand History Converter

Pre Flop: (1.333 SB) Hero is CO with K K
2 folds, Hero raises, 1 fold, SB calls, 1 fold

Flop: (5 SB) 8 7 K (2 players)

In Limit is de keuze vrij simpel, we betten net zo lang totdat de tegenstanders wat van zich laat horen. Krijgen we een call of zelfs een raise dan heeft onze tegenstander in veel gevallen een flush-draw of misschien T9 voor een straat draw. Zolang er geen flushes of straten liggen op het board gaan we betten of raisen maar meer kunnen we niet doen. Valt de flush toch op de river dan trekken we waarschijnlijk een zuur gezicht, callen we de bet van de tegenstander nog omdat de pot al groot genoeg is zodat we wel moeten callen (onze tegenstander kan ook bluffen of een kleinere set/twee paar hebben) maar dat is het dan ook wel.

In No Limit hebben we wat dat betreft wat meer opties. We gaan waarschijnlijk onze bet zo sizen dat het onaantrekkelijk is voor onze tegenstander om zijn draw te chasen in de hoop dat hij dit toch doet. Afhankelijk van de stacksizes pushen we op de turn misschien wel all-in en geven we zo de tegenstander eigenlijk alleen maar de optie om met ongunstige odds nog verder te gaan in de hand. Mocht de tegenstander dit doen en de flush valt ook daadwerkelijk dan ben je waarschijnlijk wel een stukje zuurder dan in het Limit voorbeeld aangezien je je hele stack kwijt bent, maar je hebt er tenminste alles aan gedaan om je hand te beschermen, iets wat onmogelijk is in Limit.

Veel No Limit spelers vinden vooral dit soort situaties irritant, alleen als je eenmaal gewend bent aan Limit dan gaan dit soort dingen je niet eens meer opvallen. Je verliest nu eenmaal wat vaker in Limit van mensen die draws chasen, daarentegen kan jij ook veel vaker een draw chasen en zo grote potten winnen. Het chasen van draws is ook meteen de grootste fout die de meeste beginners in Limit maken. Elke tussenpin of overcard is goed genoeg om toch nog even te kijken of we de turn niet hitten, we hoeven namelijk maar 1 hele kleine bet te betalen om te kijken. Echter is in veel gevallen de pot nog zo klein dat je helemaal geen odds hebt om te chasen en zo verdient de ervaren Limit speler elke keer weer een beetje geld. Net zoals in No Limit is het vooral passief spelen wat het meeste geld kost, semi bluffen is je belangrijkste wapen in Limit dus als we chasen dan kunnen we maar beter dit op een agressieve manier te doen d.m.v. te raisen en niet alleen te callen en hopen op verbetering.

Heb ik je overtuigd? Waarschijnlijk (nog) niet, maar wie weet heb ik je wel een beetje nieuwsgierig gemaakt naar de Limit wereld. Vind ik No Limit dan helemaal niet leuk? Opzeker wel! Toernooien speel ook ik het liefst No Limit, lekker druk zetten op je tegenstander door all-in te pushen en bidden dat je tegenstander fold is toch wel het beste gevoel wat je kan hebben in poker. Sit & Go’s, vooral Hypers vind ik ook leuk maar No Limit cashgames gaat het voor mij gewoon echt nooit worden. Ik zal dan ook nooit stoppen met zo nu en dan wat toernooien te spelen maar Limit cashgames blijft mijn favoriete keuze. Waarom dan geen toernooien is een heel ander verhaal maar het is vooral de hoge variantie wat mijn tegenhoud om dag in dag uit toernooien te grinden.

Dit was vooral een introductie, de volgende blog wil ik dieper duiken in de wereld van Limit Poker. Tips hoe te beginnen met Limit, waar je vooral op moet letten en misschien wat meer voorbeeld handjes. Tot de volgende keer!