Mar 192013
 

* Copy of my monthly blog on http://www.pokerstarsblog.nl/ which is written in Dutch.

Ik schrijf mijn blogs altijd in het Engels. Zo’n 50% van de bezoekers van www.tzen1.com is Nederlands dus het is op zich best logisch om een Engelstalige blog te schrijven. Schrijven in het Nederlands is niet mijn sterkste punt, maar het is op zich ook wel een keertje fijn om in het Nederlands te schrijven. Hierbij dus mijn eerste Nederlandstalige blog en als er genoeg animo is dan zal dit waarschijnlijk een maandelijkse terugkerend item worden.

Wie mijn blog de laatste tijd gevolgd heeft zag vooral veel posts over fietsen. Momenteel is dat mijn grote passie en ik schrijf altijd over wat mij bezig houd, dat hoeft niet specifiek poker te zijn. In deze Nederlandstalige blogs wil ik het echter maar bij 1 ding houden en dat is poker, voorlopig zelfs iets specifieker namelijk Limit hold’em. Ik krijg namelijk nog steeds heel veel vragen over waarom ik bijna exclusief Limit speel en al kan ik de meeste van jullie vast niet overtuigen, ik ga het toch proberen. Ik wil een klein kijkje achter de schermen geven van hoe de Limit wereld in elkaar steekt, waarom ik Limit speel en hoe het mij vergaat op de tafels.

Ik begin maar even bij het begin, sterker nog ik ga terug naar 2005. In 2005 bezocht ik Las Vegas voor de tweede keer samen met mijn vader en mijn pokermaatje. Het eerste jaar wilde we vooral kennis maken met de stad, 6 dagen niet slapen en vooral veel casino’s bezoeken en zo nu en dan een gokje wagen op de blackjack tafels. Dit jaar echter gingen we iets langer en was het plan om wat minder rond te kijken en wat meer te doen. Ik had al aardig wat poker gespeeld in mijn leven, maar op dat moment had ik al jaren niet meer gespeeld. Van 1997 tot 2000 had ik vooral in homegames gespeeld en won toch wel iets vaker dan dat ik verloor. Het eerste jaar in Las Vegas had ik de pokertafels wel zien staan, maar durfde ik eigenlijk niet te gaan zitten tussen al die vreemde mensen. Dit jaar wilde ik echter mijn geluk wel beproeven op de pokertafels. Ik sliep dat jaar in Circus Circus (lekker goedkoop) en ook daar hadden ze een kleine pokerpit. Er waren uitsluitend oude kerels die aan het spelen waren, 50 plussers die lekker aan het kaarten waren met een peuk en een drankje. Er waren meestal 3/4 tafels open, 2/3 van die tafels waren 7 card stud poker en 1 tafel was hold’em, Limit welteverstaan!

CircusCircus

Natuurlijk schoof ik aan bij de 7 card stud poker tafel, wie speelt er nu hold’em? Ik herinner mij nog een discussie aan tafel als de dag van gisteren. De hold’em tafel stond in de hoek met daarboven een TV waarop ze poker uitzonden. Ook op TV was het hold’em wat er gespeeld werd, No Limit zelfs! De oude bokken aan mijn tafel waren aan het klagen, hold’em vonden ze maar niks. Zo kreeg je maar 2 kaarten, hoefde je niet op te letten welke kaarten er al uit het spel waren zoals bij Stud en was het wat hun betreft vooral veel gokken en weinig berekenen, zeker bij No Limit. Echter ze waren wel van mening dat hold’em het nu eenmaal beter deed op TV, hold’em bracht meer actie en zo ook meer kijkers. Ze vonden het verschrikkelijk dat in de meeste andere casino’s tenminste de helft van de tafels tegenwoordig al hold’em waren, dit was vooral gekomen door de TV uitzendingen van de WPT en WSOP en bijna alle nieuwe mensen die gingen pokeren begonnen met het spelletje waar ze zelf naar keken, hold’em dus.

Na Vegas dat jaar begon de pokerboom zo’n beetje in Nederland. In elke kroeg werd er plots poker gespeeld en ook ik pakte het spelletje weer op. Ik was nooit vies van kaarten voor geld en aangezien ik een stuk meer ervaren was dan de meeste beginners ging het voor de wind. Toernooien waren meestal al No Limit maar bijna alle cashgames waren Limit. Mensen wilde het vooral voor de fun spelen en aangezien je niet al je geld in 1 keer kwijt wilde raken was het voor de meeste beginners gewoon leuker om Limit cashgames te spelen. In Holland Casino was het ook vooral Limit wat er gespeeld werd en toen in Holland Casino Zandvoort twee cashtafels geopend werden was er niet eens een keuze. In het begin waren de tafels alleen open op de maandag en was ik er iedere week te vinden, daarna volgde al snel de dinsdag en niet veel later kon ik elke dag richting het Casino.

In 2006 keerde ik weer terug naar Las Vegas en daar had een complete metamorfose plaatsgevonden. Poker werd opeens door iedereen gespeeld, 7 card stud tafels waren nauwelijks meer te vinden en je kon eigenlijk alleen maar hold’em spelen. No Limit werd inmiddels ook overal aangeboden maar zelf was ik Limit gewend dus schoof ik ook in Vegas aan op de Limit tafels. Ik bleef winnen en toen ik de overstap in 2006 maakte naar Online poker op PokerStars was de keuze voor mij dan ook vrij simpel, Limit hold’em. Ik speelde vanaf dat moment bijna uitsluitend online en specialiseerde mij in waar ik al goed in was. Never change a winning formula was mijn motto. Ik speelde wel eens wat toernooien en vond het prima om daar wat No Limit te spelen, maar ik verdiende prima geld in de Limit cashgames dus er was geen enkele reden om ook maar over een switch te denken.

De jaren die volgde waren allemaal zeer succesvol. In 2008 draaide ik voor het eerst serieus volume, in 2009 ging ik parttime werken en parttime pokeren en speelde ik nog steeds alleen maar Limit. In 2010 werd ik SuperNova Elite door ruim 1,5 miljoen Limit handen te spelen. No-Limit was verreweg de populairste variant, maar ik zag nog steeds geen enkele reden om van koers te wijzigen. In 2011 veranderde dat helaas. De resultaten waren in 2010 al een stuk minder, maar ik gaf vooral het belachelijke volume dat ik speelde de schuld. De resultaten aan het begin van 2011 waren weer prima maar toen kwam op 15 April Black Friday. Dit veranderde de hele poker economie en had ook een grote impact op de Limit tafels. De meeste slechtere spelers bestonden namelijk uit Amerikanen en die konden niet meer online pokeren.

Pokerstarsmessage

Iedereen zijn winrate ging omlaag, maar dit was niet alleen het geval in Limit. Ook No Limit spelers ondervonden dat het lastiger was om winstgevend te pokeren maar lastig betekende niet onmogelijk. De tijd van 20/24 tafels spelen was voorbij, er was meer focus nodig om niet weggespeeld te worden maar dit maakte op zich het spelletje alleen maar uitdagender. Aanpassen aan zowel de omgeving als de spelers aan tafel is een van de belangrijkste poker skills. Als 20/24 tafels het meeste geld oplevert dan is het prima om zoveel tafels te spelen, als dat niet meer werkt is het tijd om je aan te passen en iets anders te gaan doen. Ik verruilde Full-Ring voor 6-max omdat daar meer liquiditeit (meer spelers/tafels) was en ook dat was weer aanpassen. Ik miste en mis nog steeds het grinden van vroeger, maar in je hoofd is vroeger altijd beter en dat is iets waar je niet teveel mee bezig moet zijn.

Zoals ik al zei werd mij vaak gevraagd waarom ik bijna alleen maar Limit speel en aangezien de resultaten ook wat minder werden ging ook ik twijfelen of dit nog wel de juiste koers was. Pot Limit Omaha was al behoorlijk in opkomst maar ik zie dat mezelf gewoon niet grinden, waarom weet ik eigenlijk nog steeds niet. Ik vind het leuk om Razz of Triple Draw te spelen maar om daar je brood mee te verdienen is best lastig, zoveel tafels zijn er doorgaans niet en daarmee is het best lastig volume te draaien iets wat wel noodzakelijk is voor iemand die z’n geld wilt verdienen met poker. Vorig jaar heb ik dan toch maar besloten om No Limit cashgames eens te proberen. In het begin was het aanpassen, aanpassen en nog eens aanpassen. Je pre-flop handselectie is veel tighter in No Limit, bijna tot het saaie aan toe voor iemand die gewend is redelijk loose te spelen (dat is ook wel anders geweest toen ik begon met poker). Ik callde vooral veels te licht af in het begin, denkende dat mijn tegenstanders toch niet elke keer de nuts zouden hebben. Ik had geen notes op spelers, de playerpool is ook nog eens veel groter zodat als ik notes maakte ik de spelers ook weer niet zo heel vaak tegen kwam. Toch best wel lastig dat No Limit. Langzaam aan werd ik wel beter maar beter spelen was in veel gevallen nog tighter spelen. ABC poker is goed genoeg om te winnen op de lagere stakes maar ABC poker is wel verdomde saai wat mij betreft. Stacksizes spelen eigenlijk geen rol in Limit (zelden zit iemand short), hier rekening mee houden was behoorlijk aanpassen maar op den duur ging ook dat wel beter maar werd het leuker? Nee!

Wat maakt Limit dan zo leuk? De actie wat mij betreft! Het spelletje is veel sneller omdat de beslissingen makkelijker zijn. Er zijn 3 keuzes (Bet,Call/Check,Fold) en je hoeft niet na te denken over betsizes (al zijn die vaak ook redelijk standaard voor No Limit grinders). Vooral dat lange nadenken wat de meeste spelers doen in No Limit irriteert mij mateloos. Misschien dat het mijn spel ook wel zal helpen als ik wat langer nadenk maar ook wanneer ik live een toernooi speel verbaas ik mij altijd over de tijd die de meeste spelers nemen voor de meest triviale beslissingen. Veel mensen klagen ook over het feit dat je zoveel suckouts krijgt in Limit. Als je ooit serieus Limit hebt gegrind ben je in ieder geval immuun voor bad beats, iets wat de meeste No Limit spelers zeker niet zijn. Als je snel tilt moet je zeker geen Limit spelen, maar op zich is het ook niet verkeerd om een tijdje Limit te spelen als je veel tilt, want je zult aardig wat zure rivers om je oren krijgen en dit maakt je hopelijk alleen maar minder tilt gevoelig. De swings zijn helaas in Limit wel wat groter dan in No Limit, iets wat veel mensen vaak niet verwachten maar dit komt juist door het feit dat je veel meer turns en rivers ziet en veel meer handen speelt dan in No Limit. Ook het meer handen spelen maakt Limit gewoon leuk, 50%+ handen openen op de button is vrij standaard en in de small blind kan daar nog wel een schepje bovenop.

Een groot verschil tussen Limit en No Limit is dat je je hand veel minder goed kan beschermen. Laten we een extreem voorbeeld nemen:

Poker Stars $3/$6 Limit Hold’em – 6 players – View hand 2147472
DeucesCracked Poker Videos Hand History Converter

Pre Flop: (1.333 SB) Hero is CO with K of diamonds K of hearts
2 folds, Hero raises, 1 fold, SB calls, 1 fold

Flop: (5 SB) 8 of spades 7 of diamonds K of spades (2 players)

In Limit is de keuze vrij simpel, we betten net zo lang totdat de tegenstanders wat van zich laat horen. Krijgen we een call of zelfs een raise dan heeft onze tegenstander in veel gevallen een flush-draw of misschien T9 voor een straat draw. Zolang er geen flushes of straten liggen op het board gaan we betten of raisen maar meer kunnen we niet doen. Valt de flush toch op de river dan trekken we waarschijnlijk een zuur gezicht, callen we de bet van de tegenstander nog omdat de pot al groot genoeg is zodat we wel moeten callen (onze tegenstander kan ook bluffen of een kleinere set/twee paar hebben) maar dat is het dan ook wel.

In No Limit hebben we wat dat betreft wat meer opties. We gaan waarschijnlijk onze bet zo sizen dat het onaantrekkelijk is voor onze tegenstander om zijn draw te chasen in de hoop dat hij dit toch doet. Afhankelijk van de stacksizes pushen we op de turn misschien wel all-in en geven we zo de tegenstander eigenlijk alleen maar de optie om met ongunstige odds nog verder te gaan in de hand. Mocht de tegenstander dit doen en de flush valt ook daadwerkelijk dan ben je waarschijnlijk wel een stukje zuurder dan in het Limit voorbeeld aangezien je je hele stack kwijt bent, maar je hebt er tenminste alles aan gedaan om je hand te beschermen, iets wat onmogelijk is in Limit.

Veel No Limit spelers vinden vooral dit soort situaties irritant, alleen als je eenmaal gewend bent aan Limit dan gaan dit soort dingen je niet eens meer opvallen. Je verliest nu eenmaal wat vaker in Limit van mensen die draws chasen, daarentegen kan jij ook veel vaker een draw chasen en zo grote potten winnen. Het chasen van draws is ook meteen de grootste fout die de meeste beginners in Limit maken. Elke tussenpin of overcard is goed genoeg om toch nog even te kijken of we de turn niet hitten, we hoeven namelijk maar 1 hele kleine bet te betalen om te kijken. Echter is in veel gevallen de pot nog zo klein dat je helemaal geen odds hebt om te chasen en zo verdient de ervaren Limit speler elke keer weer een beetje geld. Net zoals in No Limit is het vooral passief spelen wat het meeste geld kost, semi bluffen is je belangrijkste wapen in Limit dus als we chasen dan kunnen we maar beter dit op een agressieve manier te doen d.m.v. te raisen en niet alleen te callen en hopen op verbetering.

Heb ik je overtuigd? Waarschijnlijk (nog) niet, maar wie weet heb ik je wel een beetje nieuwsgierig gemaakt naar de Limit wereld. Vind ik No Limit dan helemaal niet leuk? Opzeker wel! Toernooien speel ook ik het liefst No Limit, lekker druk zetten op je tegenstander door all-in te pushen en bidden dat je tegenstander fold is toch wel het beste gevoel wat je kan hebben in poker. Sit & Go’s, vooral Hypers vind ik ook leuk maar No Limit cashgames gaat het voor mij gewoon echt nooit worden. Ik zal dan ook nooit stoppen met zo nu en dan wat toernooien te spelen maar Limit cashgames blijft mijn favoriete keuze. Waarom dan geen toernooien is een heel ander verhaal maar het is vooral de hoge variantie wat mijn tegenhoud om dag in dag uit toernooien te grinden.

Dit was vooral een introductie, de volgende blog wil ik dieper duiken in de wereld van Limit Poker. Tips hoe te beginnen met Limit, waar je vooral op moet letten en misschien wat meer voorbeeld handjes. Tot de volgende keer!

 Posted by at 9:10 pm
Mar 062013
 

2,5 weeks ago I grabbed my bike for the first outdoor ride of the year. In those 2,5 weeks I’ve done 7 rides, every day I wake up and go to bed with cycling on my mind and in those 7 rides I have already broken all my personal records. Today I stayed home because I strained my back on Monday after an intense ride on my bike, it’s the same feeling which I had 11/13 years ago when I had a hernia surgery at the age of 17 and a second hernia (no surgery) at the age of 19. I’m motivated to get back on the bike but I’m worried as well.

180 Days:
Start: 14-01-13
End: 12-07-13
Days left: 129

Poker
Goal:
500h
Pace: 144,4h
Played: 112,03h
Remaining: 387,97h

I don’t want to write to much about poker today. Fact is that I should avoid sitting as much as possible but I do feel the urge to write a small blog. I’m 32,4 hours behind schedule which is 4 full days of poker. I’m not happy about it but it’s also not as bad as it looks. I’ve worked 3 days extra at my job which makes up for 24hrs less poker and I will make up those 3 days somewhere in the coming months. Also I’ve worked yesterday which is normally my poker day but instead I’m off on Friday so those are the other 8 hours. This means that if I do what I have to do I’m actually on pace. The only worry is that I wanted to be ahead of pace because of upcoming holidays in the latter part of my challenge. I got to work a bit harder but I’m actually pretty happy with how things are going because the only reason I’m not ahead is because I’m cycling so much and that’s the only acceptable excuse to not be ahead of pace.

The results are okay so far. I think I’m so far break-even on the tables for the year after several ups and downs and at LHE this ain’t so bad because of the high percentage of rake we pay. The 95billion milestone hand promo created a lot of action on the cashgames and I tried to play as much as possible during the promo to try and hit a milestone bonus. This resulted in sometimes playing too much tables but overall these tables were way softer than normal. It’s definitely the greatest promo for cashgames and I can’t wait for the 100billion promo which will probably be even bigger than the previous milestone promo’s. The 7th anniversary Sunday Million promo was also really sick. A 7million guaranteed price pool and a 1million guaranteed first price is sick already but getting almost 50.000 entries, almost a 10million price pool and after a deal 3 players who won over $800.000 is just really really sick. My twitter timeline is full of people playing live events, there are many more online events already scheduled like the MicroMillions (14-24 March) and SCOOP (12-26 May) so poker ain’t dead for sure and I’m still very happy to sit down and play my beloved LHE cashgames 🙂

Lifestyle
Alcohol: 0
Start: 104,7kg
Goal: 95kg
Pace: 101,9kg
Current: 99,7kg
Remaining: 4,7kg

At this moment this is the most difficult part of my 180 day challenge. The first 4/5 weeks not drinking was fine but last Friday was the first evening I was really annoyed I couldn’t drink a beer with my buddies. We were in the pub and around 23:30 I was really done with it. I don’t always need alcohol to have fun but this was one of those evenings which would have been way more fun if I could have a drink. The next morning I went cycling and felt better than ever on the bike so I remembered again why I’m not drinking which was good to put things in perspective. I wasn’t really close to grab a beer but when I start feeling annoyed more often I’m not sure what’s going to happen. 129 days to come, 18 weekends and a lot of evenings to come which will tempt me to start drinking!

I was also getting pretty frustrated about my weight. On the 3rd of February I was 101.8kg but 15 days later I was still 101.3kg so not much happened while I’m not drinking and I was eating healthy. The 16th of February I started cycling outdoors and out of the blue I dropped to exactly 100kg so I was really happy. I couldn’t wait to see 99,5 – 99 – 98,5 but somehow this didn’t happen while most days I stayed below 2.000 calories and I definitely should burn more than that, especially on those days which I cycle. I’m still pretty clueless why I’m not losing more weight but after two weeks staying above the 100kg mark the last two days I’m again below 100kg and I hope that this time it stays this way. Not losing as much weight could indicate I’m gaining some muscle and losing fat is more important anyway then losing weight. However when cycling in the mountains the thing that counts the most are kilo’s and I really want to be < 95kg. There are 129 days left to lose more weight, I’ve reached the first milestone which was < 100kg and I can see that I’ve lost weight by looking at the mirror and looking at my clothes so I’m on the right path!

Cycling
Morning exercise: Avg 3* week
1st at my own strava segment: Not yet
Scheveningen in 2h 40m: Done on 4-3-2013 in 2:39:02
Finish AGR 150km: Not yet
Alp d’Huez in 1,5h: Not yet
Finish Galibier: Not yet

So on the 16th I grabbed my bike for the first outdoor ride of the year together with Eric and Peter. 46,3km on the bike, cold and windy but happy and smiling. The 18th again, another 44km, the 22nd again, trying to break some Strava Segment records with Eric with a temperature of minus zero and a lot of wind. The 23rd a 58km ride while it was still windy and really freezing, a bit too cold actually. 3 days later again on the bike but when I got home I strained my back a little for the first time this year.

I felt fine again last weekend so went for a big ride together with Eric, Klaas and Jeffrey. Rondje Ringvaart, which is a 60km long dike with very few crossings and traffic. Two buddies went a day earlier and did it in 2:07:52 and we were challenged to break that record. While Klaas and Jeffrey hadn’t trained a lot yet, Eric and myself did and were feeling extremely fit. We took the lead for most of the ride and Jeffrey had to give up after roughly 70% of the ride. Klaas kept going but since Eric and I wanted to break the records after 85% we basically sprinted all the way to the finish together and clocked 2:03:14. I never expected that this early in the season I would already be this fit. So happy, so pleased, so fit and feeling so young!

Rondjeringvaart

Last Monday suddenly the weather changed and you could feel spring just started. The only thing I could think about was to get on the bike and ride in the sun for the first time this year. One of my 180 days goals was to go solo to Scheveningen and back in 2hr 40m and I wanted to see how far I was already. At the start of the ride I could feel I was still recovering from Saturday but somehow my pace wasn’t slower than normal. 3hr 07m 15s was my previous solo record and I expected to end up around 2hr 50m. Halfway I checked my time and saw roughly 1hr 20m on the clock, pretty good but normally the average goes down and not up so I didn’t think 2hr 40m would be possible, especially since I wasn’t really feeling fit at the start. I kept the pressure on the pedals, tried to do the best I could and was hoping for 2hr 45m. I crossed the finish line in 2hr 39m 2s, wowzers! I hoped to complete this goal somewhere at the end of the 180 days challenge but already completed it after 50. So happy, so pleased, so fit and feeling so young!

Scheveningen
When I came home the 95billion milestone was only 4 million hands away so I had to sit down immediately to start play poker. I did jump into the shower first but 10minutes later I was playing 24 tables and played for roughly 1,5hrs. I didn’t play 24tables for a long time but I wanted to increase my chances to hit the big milestone hand, needless to say it was a pretty intense session. After the 95billion hand was dealt I wanted to get out of my office chair but hardly could, fuck! The same thing that happened a week earlier only this time a bit more pain. I tried to sit down as little as possible for the rest of the day but had planned to play some more poker during the evening which I did. The next day (yesterday) I had to work, which means sitting down a lot. The pain felt way worse than last week and when I felt that my leg hurt as well I got really worried since that is a typical hernia symptom. I stayed home today, stayed in bed till 13:00 and tried to sit as little as possible. I went for a walk which is a good idea since it’s important to keep moving as well but I was pretty tired after an hour, a big difference with how I felt after riding my bike, breaking records on Saturday and Monday. I hope that rest will take the pain away and that I can get back on the bike as soon as possible but I’m also afraid to push my body more and more since I know what 5 months stuck in bed feels like. I’m not sure how I should continue, no way that I’m giving up on my cycling goals for this year, especially since it’s going so great. I also know that when this feeling doesn’t go away or keeps coming back that I can’t continue to put more pressure on my body, since I don’t only need my back for cycling!

The weather forecast for this weekend looks pretty bad which might turn out to be a good thing. I’m going back to work tomorrow again unless the pain has gotten worse when I wake up. I was a little worried about injuries when I started this challenge and after the great start I really didn’t expect to hit one already this early. I know that when getting older it often takes more time to recover but I hope to be back on the bike as soon as possible. I’m definitely keeping a closer eye on what I’m doing after an intense ride, sitting for long is definitely a bad idea. The 24th of March I have a 120km tour planned, the 30rd a 150km one and the 13th of April it’s time for the 150km Amstel Gold Race, I can’t wait but I’ll have to be careful with my back as well 🙁

 Posted by at 10:10 pm